درفش کاویانی

درفش كاوياني يكي از پرارزش ترين پرچم هاي جـــــــهان است كه از روز
افرينش ادمي و خوي شهريگري ( تمدن ) گرفتن ، برافراشــــته شده است.

زيرا اين پرچم چندين برتري به تمامي پرچم هاي جهان دارد و قراردادهايي

( امتيازاتي ) كه در ان است در هيچ يك از ديگر پرچــــــــم هاي در سراسر

جهان يافت نميشود.

* اين پرچم از دل توده هاي مردم بيرون امده و از يك پيشبند چرمي توسط

کاوه آهنگر كه براي درهم كوبيدن ستم و شكنجه بيدادگران به پا خواســــت ،

فراهم امده است.


* اين پرچم مردمي است و به دست مردم ساده ولي دلير كوچه و خــــــيابان

درست شده و پرچم رسمي كشور به شمار امده و پذيرفته گــــــــــــشته است

ولي همه پرچم هاي ديگر جهان پيماني ( قراردادي ) ميــــــباشد كه از سوي

گردانندگان كشور ساخته و پرداخته و به مردم پذيرانده شده اند.


* هر كشوري پس از گزينـــــــــش پرچــــــــم براي رنگ ها و نشانه هاي ان

درون مايه هايي برگزيده است . ولي درفش كاوياني هنگام برافراشـــته شدن

همه درون مايه ( معنا و محتوا ) خود را به همراه داشت ؛ زيرا در پيــكار با

دشمن خونخوار و براي سرنگوني او پيشاپيش مردم به پا خواســــــــته و به

جنبش و چرخش درامد.


* اين پرچم براي ازادي ايران زمين از دست بيگانــــــــگان چيره بران از دل

توده هاي به خروش امده برپا گرديد.

* اين پرچم كهن ترين پرچم جهاني ميباشد و به دست ايرانيان عامه برافراشته

شده است.

* نشان غرور و سربلندي ملت ايران در ميان يونانيان و روميان و ملـــت هاي

باستاني ان روزگار دارد.

* نماد سپاس از گذشتگان كشورمان است و ترجيح ندادن هيچ فرهنـــگي را به

فرهنگ كهن نياكانمان.

* يكپارچگي و اتحاد اقوام مختلف و كهن ايـراني و ايجاد يك امپراتوري قدرتمند

و شكوهمند در برابر استكبار جهاني است.

* تنديس و نماد شش هزار سال پادشاي ايران و شكوه ارتش شاهنـــــــشاهي در

جهان است.

تاريخ درباره درفش شكوهمند كاوياني چه ميگويد :

تاريخ طبري مينويسد كه درفش كاوياني از پوست شير بود و پادشاهان ان را به

به زيور بياراستند و زر و سيم و گوهر بر ان پوشاندند ، انرا اختر كاويــــان نيز

مي ناميدند كه جز در كارهاي بزرگ نمي اوردند و جز براي شــاهزاده اي كه به

كارهاي بزرگ فرستاده ميشد ، برنمي افراشتند .

فردوسي پاك نهاد قدمت درفش كاوياني را با احتساب نخستين شاهنــــــــــشاهي

ايراني 6600 سال (( پيشدادي و كياني )) خوانده و در وصـــــــف چنين درفش

باشكوهي چنين گفته :



ميان سپاه كاويان درفش

به پيش اندرون تيغهاي بنفش

درفش شاهنشاهي با بوق و كوس

پديد امد و شد زمين ابنوس

يكي زرد خورشيد پيكر درفش

سرش ماه زرين غلافش بنفش


منابع ديني ايران درباره درفش ملي :

* فروهرهاي نيك تواناي پاك مقدس را ميستاييم كه لشكر بيشمار بيارايند و سلاح

به كمر بسته با درفش هاي برافراشته درخشان . ( ايضا در كرده بيست و نه )

* فروهرهاي پاكدين سام گرشاسب دارنده مسلح به گرز را ميســـــتاييم . او را كه

براي دشمنان بازوان قوي دارد و با سنگ فراخ و با درفش هاي پهن با درفـــــش

هاي گشوده و سرافراز براي مقاومـــــــــت كردن در برابر راهزنان ويران كننده و

هولناك ميباشد . ( همان پشت بند صد و سي و نه )

بدانست خود كه فريدون كجاسـت

سراندر كشيد و همي رفت راست

بيامد به درگاه سالارنو

بديدنش انجا و برخواسـت گو

چو ان پوست برنيزه برديد كي

به نيكي يكي اختر افكند پي

بياراست ان را به دــيباي روم

زگوهر بر و پيكر و زرش بوم

فروگشت زو سرخ و زرد و بنفش

همي خواندش كاوياني درفش

چوبرزد سراز درفش بنفش

مه نوش شدش ماه روي درفش

يكي شير پيكر درفش بنفش

بدادش همه زر غلاف درفش

سرنگوني درفش كاوياني به دست تازيان بيابان گرد :

درفش كاوياني كه نماد فر و شكوه ازادي ، سربلنــــدي و بزرگي ايران زمين بود

بدبختانه در هزار و چهارصد سال پيش در تازش وحشـــــــيانه تازيان به ايران از

دست رستم فرخزاد سپهسالار ارتش ايران زمين بر زمين افتاد و ديگر برافراشـته

نشد و اين اندوه بردل افسرده ايران پرستان همچنان برجا ماند .

امروز بسياري ان را به دست فراموشي سپرده اند گروهي از ان ياد برنمي اوردند

دسته اي ان را نميشناسند ، برخي بي انگار مانده اند ... كه همه اينها ســـــــــخت

درداور و رنج دهنده اند.

درباره سرنگوني درفش كاوياني و ارزش ان بلـــــــــــعمي ( ترجمه تاريخ تبري )

مينويسد :


چون مسلمانان تازي خزينه ملوك عجم غارت كردند ، ان درفش پيش عمرابن خطاب

( كه نفرين پارسيان بر او باد ) بماند. پس فرمود تا ان گوهرها بگشايند و ان پوست

بسوختند .